MONSTERMANIA!
Met uitpuilende ogen en veel gevoel voor dramatiek legt hij handenzwaaiend uit hoe groot het monster wel niet was. ‘Must have had teeth like bananas’. Nee, een kop zag hij niet, maar het moet echt gi-gan-tisch geweest zijn. ‘Unbelievable!’ Dan is hij stil. Turend over het water druipen de regendruppels van zijn grijze baard. Het monster van Loch Ness heeft altijd tot de verbeelding gesproken, maar met de ontdekking van een heus zeemonster lijkt de ‘monstermania’ weer de kop op te steken.
Want een ontdekking is de begin oktober ontdekte fossiel van de plesiosuarus op het eiland Svalbard zonder meer. Phil voelt zich door de ontdekking duidelijk gesterkt in wat hij destijds zag. Tweeentwintig jaar lang werd hij door velen voor gek verklaard. Want het monster van Loch Ness, dat bestond toch helemaal niet? Het ging toch immers altijd een stuk drijfhout, een wat vreemde rimpeling van het water, oude autobanden of een dood dier? Maar het standaard excuus is dat het zou gaan om een overlevende dinosaurussoort, die in het verleden aan uitsterven ontsnapt is.
Phil is niet alleen in zijn geloof. Overal ter wereld zijn er meertjes, watertjes en vieze slootjes waar gruwelijke engerds in zouden huizen. Natuurlijk grossiert Schotland hierin: elke verstoring van het rimpelloze wateroppervlak door een klef vogelpoepje lijkt het bewijs te zijn voor monsterlijke aanwezigheid onder de waterspiegel. Zo heeft Loch Ree a horrible monster that infested the lake, and was accustomed to destroy swimmers. Buurtmonster Morag zwemt lekker rond in zijn eigen Loch Morag. Broers en zusters van deze griezels zouden ook gesignaleerd zijn in meren als Loch Lhinne, Loch Lochy, en Loch Arkaig, om maar wat te noemen. En dan hebben we het alleen nog maar over Schotland. Ook in het buitenland stikt het van de mythische monsters, als je de verhalen mag geloven. Ogopogo, South Bay Bessie, Champie en Memphre vertoeven in Canada , Kolyaha verhit de gemoederen in Alaska, Kos Kol is geen alter ego van Borat maar leeft wel in Kazachstan, Skrimsl jaagt IJslanders de schrik aan, de Ieren doen het in hun broek voor Fedda en Nahooin, Yankees en Rednecks gruwelen van Slimy Slim en Chessie (VS), Necker vermaakt zich in Zweden, Sudal plonst in Noorwegen, Brosnie maakt Rusland onveilig, en Issie (Japan) en Hanas (China)maken het verre Oosten plaatselijk erg spannend, terwijl het monster 'Van' Turkije op de kaart zet. En dat is nog slechts een greep uit een keur aan meermonsters…..
Maar ook in ons eigen nuchtere kikkerlandje schijnt een eng, prehistorisch en bloeddorstig wezen te leven. Jawel, in Nederland is jaren gelden enige ophef geweest toen enkele mistige types de zogenaamde Nederlandse maaskrokodil zouden hebben gezien. Een monsterlijke krokodil die zo groot zou zijn, dat zelfs ‘Crocodile’ Steve Irwin er wit van zou wegtrekken.
Ach ja, misschien dat er op een dag echt bewijs komt van het bestaan van dit soort mythische monsters. Misschien leeft er inderdaad ergens op deze wereld nog een overlevende uit het tijdperk van de dinosauriërs. Maar een ding is echter wel zeker: ze lijken inderdaad vaak op schepsels die in het verleden daadwerkelijk hebben bestaan. Hoe we dat weten? Simpel: de geschiedenis bewijst het!