Geschiedenis.nl

Europa moet een eigen historische canon krijgen, maar het mag geen Jip en Janneke-canon worden, een lijstje met de spreekwoordelijke grote mannen en grote gebeurtenissen. Een waarachtige Europese canon moet veeleer bestaan uit een overzicht van kenmerken die de Europese geschiedenis ooit deelde. Dit betoogt historicus Han van der Horst, schrijver van ondermeer een dik populair leesboek over de Nederlandse geschiedenis.

Van der Horst hield zijn pleidooi op de conferentie over de Europese canon in Amsterdam, waar tal van publicisten, journalisten en wetenschappers zich bogen over het nut van een beschreven, gedeelde Europese cultuur. Van der Horst wil geen overzicht met een aantal vensters op Europa. Geen feiten en personen, maar een aantal welgekozen thema's moeten zijns inziens het hart uitmaken van een algemene canon. De klassieke Griekse beschaving, het Romeinse Rijk, het christendom, de koloniale verovering van de wereld, de totalitaire twintigste-eeuwse ideologieën; ze horen allemaal thuis in de canon, maar evenzo 'de scheiding tussen emotie en ratio' die men al vindt bij de oude Grieken, en de scheiding tussen kerk en staat, die feitelijk zo oud is als het christendom zelf.

Van der Horst ziet zijn canon als een geschenk aan het vijftigjarig jubilerend Europa, dat volgens hem in zijn eigen geschiedenis reden te over vindt om af te zien van alle overdreven triomfalisme en superioriteitsgevoelens, die het continent ooit kenmerkten. De canon is in zijn ogen niet meer en niet minder dan een noodzakelijk hulpmiddel om 'bewuster en effectiever
te kunnen functioneren als wereldburger'. Je moet, zegt hij, 'stevig in je eigen achtergrond staan om kosmopoliet te kunnen zijn'

Bron: /Geschiedenis
{mosbookmarks:bm=1032}