VERGEET ME NIET
A-Film brent een aantal historische documentaires opnieuw uit. Michiel van Erps documentaire Vergeet mij niet uit 2002 werpt licht op een onderwerp wat door historici altijd vakkundig is genegeerd: het levenslied. Vergeet mij niet vertelt het levensverhaal van de Zangeres Zonder Naam. Omdat de Zangeres al was overleden, is Van Erps film een zoektocht langs voormalige vriendinnen, collegas, managers en fans geworden. 
In tegenstelling tot latere documentaires over Jan Smit en Frans Bauer is het onderwerp al overleden. De artiest kan de regie niet meer strak in handen houden en dat levert een film op met een minder rooskleurig maar menselijker beeld op. Het levensverhaal van de Zangeres Zonder Naam was bekend. Een vrouw die, ondanks veel tegenslagen, succes wist te boeken. Ze woonde in een fraai wit huis in het keurige Stamproy, maar het succes had haar niet veranderd. Ze was haar moeilijke jaren nog niet vergeten en voor haar trouwe fans had ze altijd een luisterend oor over. Een soort Fransie Bauer avant la lettre.
De Zangeres werd in 1919 in Leiden geboren als Mary Bey. Haar familie was arm en bovendien had ze moeite met lopen waardoor ze een groot deel van haar kindertijd aan bed was gekluisterd. Tijdens de oorlog ontmoet ze haar latere man Sjo Servaes. Met hem treedt ze op als duo, vooral in cafés in Limburg. In 1957 wordt ze ontdekt door Johnny Hoes. De Rotterdamse zanger en platenbaas schrijft een reeks hits voor haar en de Zangeres groeit uit tot een landelijk fenomeen. De deur van Sjos en Marys woning staat open voor vrienden en kennissen. Haar oude vriendinnen vertellen met tranen in de ogen over de genoten gastvrijheid. Eén vriendin vertelt dat ze, na de dood van haar man, zelfs een tijdje in huis mocht wonen. Een warm hart dus, maar niet iedereen wil dat beeld bevestigen.
Haar tourmanager René Frijters vertelt dat ze altijd met geld bezig was en vaak het gevoel had dat ze te weinig verdiende. Johnny Hoes vertelt over het plotselinge vertrek bij zijn Telstar-label. Teleurgesteld was Hoes wel toen zijn beste zangeres in 1977 plots haar biezen pakte. De concurrent bood haar een voorschot aan van een half miljoen en Mary vloog de deur uit. Johnny Hoes is er niet bitter van geworden: Daar ken je niks aan doen. Denk je dat die bestuurders van voetbalclubs de hele nacht wakker liggen over degenen die gaan en komen. We mogen blij zijn dat ze zoveel jaar bij ons is gebleven.
De Zangeres moest een hoge prijs betalen voor haar breuk met Hoes. Haar zelfgeschreven liedjes floppen en haar populariteit slinkt. Ze moest het afleggen tegen jongere artiesten. Wel groeit ze vanwege haar nummer Luister Anita uit tot icoon van homoseksueel Nederland: Beste vent hou gerust van je vriend / En strijd voor je rechten / Desnoods ervoor vechten / Waar ze jou van beschuldigt heb jij niet verdiend. In 1986 scoorde ze nog wel een onverwachte hit met Mexico. Na de dood van haar man Sjo stopte de zangers met zingen. De vrouw die zo graag in het middelpunt van de belangstelling stond, trok zich terug. Ze duldde nog maar enkele trouwe fans in haar eenzame bestaan. Haar trouwe fan Jan van de Dam vertelt over het laatste kaartje dat hij vlak voor haar dood ontving. Alles valt zo tegen. Het is zwaar op het momentschijft ze Van Dam. Ik weet dat je op vakante bent. Neem als je thuis bent direct contact alsjeblieft. Ben zo eenzaam jongen en heb veel verdriet. Hopelijk neem je vlug contact en kan je naar mij komen. Het contrast met de gouden jaren is schrijnend groot.
Vergeet me niet is een onderhoudende film, ook voor mensen die niet van het levenslied houden. Wat de documentaire vooral laat zien is hoe hard Michiel van Erp is gegroeid als regisseur en interviewer. Het verschil met zijn recente prachtfilm Pretpark Nederland is groot. Toch zijn veel van de ingrediënten die er voor zorgen dat Van Erps films zo genietbaar maken ook aanwezig in deze vroege documentaire. Het oog voor humoristische details en de zichtbare liefde voor het onderwerp zijn ook te vinden in Vergeet me niet.