Geschiedenis.nl

 Hoe ging het er tijdens de Rozenrevolutie aan toe?
Na de verkiezingen van 2003 werd bekend gemaakt dat president Sjevardnadze tweederde van de stemmen had gekregen. De oppositieleider Saakasjvili blijkt volgens onafhankelijke peilingen veel meer stemmen te hebben gekregen. We waren verontwaardigd over dit bedrog. Saakasjvili riep het volk op om vreedzaam te protesteren.
Op 22 november verzamelden we ons op het plein voor het parlementsgebouw. We hadden allemaal een roos bij ons. Saakasjvili en zijn medestanders drongen binnen in het parlementsgebouw en verstoorden een toespraak van Sjevardnadze. Saakasjvili hield een roos boven zijn hoofd en brulde 'STAP OP!'. De president riep de noodtoestand uit en vroeg de hulp van het leger. Het leger weigerde, de overwinning was in zicht! We gaven onze rozen aan de militairen en ze werden zelfs door sommigen gezoend en geknuffeld! In de avond van 23 november diende Sjevardnadze zijn ontslag in. Georgië zou vanaf dat moment een democratie worden. Ik was zo blij dat deze revolutie geen levens had gekost.

Hoe is het leven in Georgië nu?
De verandering die ons beloofd toen Saakasjvili aan de macht kwam ging veel te traag. Er was nog steeds te veel criminaliteit, corruptie, werkloosheid en armoede. Ook zijn er nog vaak onenigheden met Rusland.
In augustus 2008 begon de ellende. Georgische troepen vielen de afvallige regio Zuid-Ossetië binnen. Hierbij werd de stad Tsinvali zwaar gebombardeerd. Kort daarna kwamen de Russen over de Russisch-Georgische grens en trokken naar de stad. Ze beweerden dat ze daar waren om Osseten met een Russisch paspoort te beschermen. Ze beschouwden deze mensen als Russen.
Het beschuldigen begon. Saakasjvili zei dat hij zijn land moest verdedigen tegen de Russische agressie en beschuldigde Russische troepen ervan dat ze de Georgische burgerbevolking hadden gebombardeerd. De Russische premier Poetin beweerde dat ze alleen maar hun 'eigen' bevolking wilden beschermen en dat het de Georgiërs waren geweest die genocide hadden gepleegd.
Ook de afvallige streek Abchazië mengde zich in de strijd en stond aan de kant van Rusland. Op 10 augustus veroverden de Russen het enige deel van Abchazië dat nog niet onder hun bestuur stond. De gemoederen liepen hoog op en landen als de Verenigde Staten en Frankrijk bemoeiden zich ermee.
Op 12 augustus kwam er een staakt-het-vuren. Vlak ervoor kwamen er vijf mensen om het leven, waaronder een Nederlandse cameraman. Rusland verklaarde dat die dag alle militaire acties gestopt konden worden omdat 'de agressor nu was gestraft'.  Je vraagt me hoe het leven in Georgië nu is. Het tegenovergestelde van de euforische dagen van de Rozenrevolutie.. 



_{illustraties: Merel Haasnoot}