Geschiedenis.nl

Nog steeds oogst de hoofdpersoon veel bewondering wanneer hij vertelt over zijn successen als straatmuzikant in Parijs, ook al was dat in de jaren ’90. In metrogangen en op het plein voor Musée d’Orsay verdiende hij als negentienjarige met zijn vioolspel bakken met geld. Hij ontmoette boeiende figuren, zoals Milan de fagottist en de aantrekkelijke Julie, een studente aan de kunstacademie.

Wanneer Julie na vijfentwintig jaar weer contact met hem zoekt en naar Nederland wil komen, raakt hij in paniek. Klopt het wat hij zich herinnert? Zal zij zaken boven water halen die beter onder water hadden kunnen blijven? Om gebeurtenissen helder te krijgen, probeert hij het verhaal van toen te reconstrueren. En om Julie te vinden voordat het misgaat, blijkt een bezoek aan Parijs onvermijdelijk.

De laatste klanken van Icarus is een psychologische roman vol kleurrijke en muzikale herinneringen, een verhaal over verlangen en hoogmoed, over waarheid en fantasie.

Arjen van Meijgaard speelt overtuigend met het dubbelgangermotief zoals we dat ook uit de Donker Kamer van Damokles kennen. Ook de spanning tussen herinnering en verbeelding is een belangrijk thema van de roman. Het verhaal leest als de Thalys, is spannend en er is nog een bonus voor wie regelmatig de Franse hoofdstad bezoekt. We worden aan de hand van de hoofdpersoon meegevoerd door het centrum. Een feest van herkenning  en we ervaren opnieuw de bijzondere sfeer van Parijs.