BELGISCHE GESCHIEDENIS IN WOORD EN BEELD
En dat geldt zowel voor het verre als dichtbije verleden. Alle belangrijke gebeurtenissen uit politiek, economie, maatschappij, cultuur, wetenschap, mode en trends komen aan bod.
Vanaf 1830 komen er meer fotos bij van de protagonisten en van de voornaamste evenementen. De auteur legt heel concreet uit hoe en aan wie het stemrecht toegekend werd in de 19° eeuw, hoe de staat aan geld kwam, hoe de economie functioneerde in steden en op het platteland.
Bij die personen horen een vrouwelijke arts in 1879 en een uitvinder van de BMI uit dezelfde tijd, dus lang voor de slankheidsrage van de laatste dertig jaar. Damiaan, die samen met Brel de titel van grootste Belg kreeg, ontbreekt. Idem voor medicijnenuitvinder Paul Janssen. De koningen krijgen wel hun portret, doorspekt met soms pittige commentaar van de auteur.
Hij geeft trouwens onomwonden zijn mening over mensen en gebeurtenissen die gevoelig liggen, over ideologische kwesties zoals de schoolstrijd, over de sociale en Vlaamse strijd, het activisme in de Eerste Wereldoorlog, de collaboratie, repressie en zuiveringen in en na de 2° W.O., de koningskwestie, het hoofdstuk Congo, de verdoken bemoeienissen van koning Boudewijn met het politieke en maatschappelijke leven, de staatshervormingen. Reynebeau zorgt er zo wel voor dat de lezer op zijn minst gezegd alert blijft. Tegelijk komt de kijker ook ruimschoots aan zijn trekken met het overvloedige beeldenarchief.
Bij Adolphe Quetelet ontbreekt de vermelding dat hij de grondlegger was van de moderne statistiek en van de Quetelet-index, die tegenwoordig beter bekend is onder de Engelse naam BMI. Bij de schooloorlog stipt de schrijver aan dat het katholieke net kwantitatief nog altijd het belangrijkste van het land is, maar hij waagt het niet te zeggen dat dit ook zo is op kwalitatief gebied. Gent, de stad van de auteur, komt uitgebreid aan bod, meer dan Brussel of Antwerpen.
Dit boek verschilt dus grondig van de Nieuwe geschiedenis van België ( Els Witte e.a. ) of van de Politieke geschiedenis van België ( Luykx-Platel of Els Witte e.a. ), die meer op een select publiek mikken, doordat Reynebeau zich minder afstandelijk toont en door zijn veel gevarieerder aanbod aan documenten en fotos, waardoor ook het gewone publiek kan meekijken en meelezen. De ondertitel in woord en beeld klopt volledig.
Het boek mist onderlinge referenties: bij een artikel over Francqui op p. 134 wordt niet verwezen naar een ander op p. 171. Het heeft een personenregister, maar helaas geen zakenregister. Het is stevig gekaft en zeer aantrekkelijk gepresenteerd.
Nog een paar details: progressisme (79) en epuratie ( 220) zijn geen Nederlandse woorden, vredesdivident (276) is een drukfout. In de bibliografie staat niet de recentste versie van de Politieke geschiedenis van België van Witte ( 2005).