NIEUWE MIJLPAAL IN LANGSTLOPENDE RUIMTEMISSIE
De langstlopende ruimtemissie, Voyager 1, zal binnenkort (in ruimtevaarttermen dan) weer een belangrijke mijlpaal bereiken. Het op 5 september 1977 gelanceerde ruimteschip verlaat namelijk binnen ongeveer vijf jaar ons zonnestelsel en komt dan terecht in de interstellaire ruimte, oftewel de ruimte tussen de sterren. Wetenschappers leiden dit af uit de richting van de zonnewind die door Voyager nu op ruim 17 miljard kilometer wordt waargenomen. Communicatie op deze afstand duurt ruim 16 minuten, zelfs als de berichten met de snelheid van het licht verstuurd worden.
In de 33 jaar dat de missie nu duurt heeft de Voyager 1, samen met zijn broertje Voyager 2, al voor heel wat mijlpalen in de ruimtevaart gezorgd. Zo leverden beide ruimtesondes een grote bijdrage aan onze kennis over de grote gasreuzen Jupiter en Saturnus, passeerde Voyager 2 als eerste Uranus en Neptunus en is Voyager 1 sinds 17 november 1998 de verst van Aarde verwijderde ruimtesonde. Het is bovendien ook zeker dat Voyager 1 dit nog heel, heel lang zal blijven. Een recent gelanceerde sonde, die ook als doel heeft ons zonnestelsel te verlaten, zal Voyager nooit kunnen inhalen, vanwege de snelheidsboost die de sonde kreeg door gebruik te maken van de zwaartekracht van Saturnus.
De resultaten van het Voyagerproject zijn zeer interessant, maar het project is veel bescheidener en daarom waarschijnlijk ook veel minder bekend, dan de grote projecten uit de hoogtijdagen van de ruimterace. De ruimterace, begonnen met de Sovjet-satelliet Sputnik in 1957, was feitelijk alweer voorbij met de landing van Neil Armstrong en Buzz Aldrin op de maan in 1969. In die korte periode werden de allereerste mijlpalen van de ruimtevaart bereikt: de eerste mens in de ruimte, de eerste ruimtewandeling, en natuurlijk de eerste mens op de maan. Ook de eerste foto van de aarde vanuit de ruimte werd in deze periode gemaakt. Maar deze mijlpaal werd op 14 februari 1990 door Voyager 1 ruimschoots overtroffen; op die dag maakte Voyager, na het passeren van de buitenste planeet Pluto, een familieportret van ons zonnestelsel, de eerste foto ooit van het zonnestelsel 'van buitenaf'! Op deze fotoserie zien we de zon en zes van de negen planeten (in afstand van de zon: Venus, Aarde, Jupiter, Saturnus, Uranus, Neptunus). Zelfs de grote gasreuzen Jupiter en Saturnus zijn niet meer dan blauwe stipjes!
Het winnen van de ruimterace leidde al snel tot grote bezuinigingen bij NASA. De bescheiden schaal van het Voyager -project paste goed bij de schralere tijd. De meeste andere projecten die NASA wilde opstarten, werden door de regering afgewezen. Een maanbasis en een bemande vlucht naar Mars sneuvelden vanwege geldgebrek. NASA moest zich tevredenstellen met kleine missies, maar streefde ernaar met deze missies wel de aandacht en begeestering van het publiek te grijpen. Dit streven leidde onder andere tot een missie waarbij samengewerkt moest worden met de tegenstander in de ruimterace, de Sovjet-Unie. Tijdens deze zogenoemde Apollo-Soyuzmissie werd de mijlpaal van eerste rendez-vous tussen twee ruimteschepen van verschillende mogendheden bereikt.
Ook Voyager wilde de aandacht van het grote publiek trekken. Daarom wordt er een gouden disc aan boord meegevoerd, die dient als een digitale tijdcapsule. Mocht de Voyager ooit gevonden worden door aliens, dan geeft deze disc een beeld van de Aarde en zijn bewoners. Op de disc zijn 116 afbeeldingen, onder andere van het zonnestelsel en aardse flora en fauna, en allerlei verschillende geluiden, zoals het geluid van vogels en walvissen maar ook muziek van Beethoven, Bach en Chuck Berry, opgenomen. Bovendien is een sterrenkaart afgebeeld waarop de locatie van ons zonnestelsel staat. Met behulp van simpele tekeningen wordt aan de aliens uitgelegd hoe ze een apparaatje kunnen maken dat deze disc kan afspelen. Ongetwijfeld waren er mensen die niet blij waren met deze disc en in het bijzonder de sterrenkaart. Want wat als de Voyager gevonden wordt door boosaardige aliens? Voor die mensen mag het een geruststelling zijn dat Voyager pas over een kleine 40.000 jaar ook maar in de buurt zal komen van een andere ster. Maar zelfs deze ster zal dan nog 1,6 lichtjaren verwijderd zijn....