MET DE STROOM MEE
Geplaatst op
14 mei 2011
door
Lars
In Nederland staat de Rijn droog, maar in de Verenigde Staten trad de Mississippi buiten zijn oevers. Peter de Koning, onze muziekhistoricus, selecteerde liedjes over vijf rivieren met een geschiedenis.
Meteen maar beginnen met de Mississippi (3730 km), of de Ol’ Man River, zoals de bijnaam van de rivier luidt. Het lied met dezelfde naam werd al in 1927 geschreven voor de musical Showboat. De zanger vergelijkt de eindeloze vernederingen van zwarte Amerikanen met de eeuwig stromende rivier: ‘But ol’ man river he jus’ keeps rollin’ along’.
De rivier, en dan in het bijzonder de Jordaan (251 km), is een metafoor die vaak terugkomt in de gospels van zwarte Amerikanen. De rivier wast alle zonde en alle pijn van de gelovige af. Volgens sommige historici zat er in de gospels nog een geheime boodschap. Zo zou de tekst van Wade in the water een advies zijn. In de tijd van de slavernij vluchtten zwarte Amerikanen vanuit het zuiden van de VS naar de noordelijke staten waar de slavernij al afgeschaft was. Om aan de slavenjagers en hun bloedhonden te ontkomen, konden gevluchte slaven het beste een rivier oversteken.
Van een heel andere categorie is Ferry cross the Mersey, een loflied op de Mersey (113 km) en de stad die er aan ligt, Liverpool. Gerry & The Pacemakers brachten het lied in 1964 uit en in de jaren daarna groeide het uit tot het officieuze volkslied van de Engelse havenstad. The Pacemakers waren samen met The Beatles de vaandeldragers van een muziekstijl die de rivier zelfs in haar naam droeg: de merseybeat.
Twintig jaar later maakte een minstens zo Engelse groep goede sier met een andere rivier, met de beroemdste rivier uit de geschiedenis zelfs. In Night boat to Cairo klauterde skagroep Madness aan boord van een stoomschop op de Nijl (6650 km). De populaire videoclip ventte de exotische locatie perfect uit.
We eindigen dicht bij huis, bij Johnny Hoes. De zanger groeide op in Katendrecht, de Rotterdamse wijk die aan drie kanten grenst aan de Maas. Het kan niet anders of een Johnny met dorst bedacht het volgende lied aan de boorden van de Maas (925 km).
De rivier, en dan in het bijzonder de Jordaan (251 km), is een metafoor die vaak terugkomt in de gospels van zwarte Amerikanen. De rivier wast alle zonde en alle pijn van de gelovige af. Volgens sommige historici zat er in de gospels nog een geheime boodschap. Zo zou de tekst van Wade in the water een advies zijn. In de tijd van de slavernij vluchtten zwarte Amerikanen vanuit het zuiden van de VS naar de noordelijke staten waar de slavernij al afgeschaft was. Om aan de slavenjagers en hun bloedhonden te ontkomen, konden gevluchte slaven het beste een rivier oversteken.
Van een heel andere categorie is Ferry cross the Mersey, een loflied op de Mersey (113 km) en de stad die er aan ligt, Liverpool. Gerry & The Pacemakers brachten het lied in 1964 uit en in de jaren daarna groeide het uit tot het officieuze volkslied van de Engelse havenstad. The Pacemakers waren samen met The Beatles de vaandeldragers van een muziekstijl die de rivier zelfs in haar naam droeg: de merseybeat.
Twintig jaar later maakte een minstens zo Engelse groep goede sier met een andere rivier, met de beroemdste rivier uit de geschiedenis zelfs. In Night boat to Cairo klauterde skagroep Madness aan boord van een stoomschop op de Nijl (6650 km). De populaire videoclip ventte de exotische locatie perfect uit.
We eindigen dicht bij huis, bij Johnny Hoes. De zanger groeide op in Katendrecht, de Rotterdamse wijk die aan drie kanten grenst aan de Maas. Het kan niet anders of een Johnny met dorst bedacht het volgende lied aan de boorden van de Maas (925 km).