ONTDEKKINGSREIS DOOR PARIJS
Geplaatst op
15 augustus 2011
door
Lieke Wijnia
Het boek Metronome van Lorant Deutsch is een geslaagde uitwerking van een verbluffend eenvoudig concept.
De metrostations van Parijs als toegangspoorten tot de geschiedenis van de stad.
Het vergt heel wat bezoekjes aan de Franse hoofdstad om het gevoel te krijgen dat je er de weg kent en je er misschien wel een beetje thuis begint te voelen. Schrijver Lorant Deutsch groeit op in Parijs en is gefascineerd door de vele metrostations die de stad telt. In het bijzonder door de namen die de stations hebben. Deze namen maken de metrostations niet alleen poorten tot de ondergrondse, maar ook tot de geschiedenis van de stad. Het ontstaan en de ontwikkeling van Parijs aan de hand van de namen van de metrostations. Elk aspirant schrijver zal zich verbijten dat hij het zelf niet heeft bedacht.
Het boek telt een-en-twintig hoofdstukken, voor elke eeuw een. In ieder hoofdstuk staat een metrostation centraal. Het begint met Cité, het eiland dat de wieg van de stad vormt. Het eindigt met La Defense, de jonge wijk die het financiële en economische hart van de stad vormt. De wijk dankt haar naam aan het verzet dat de Parijzenaars toonden bij de Pruisische inval in 1870 en waarvoor er een standbeeld uit 1883 staat. Dit wordt echter totaal overschaduwd door de pompeuze modernistische architectuur. Het oordeel van Deutsch is hard. “De verminkingen van de hoofdstad zijn talrijk en indrukwekkend. De Grande Arche komt in 1989 de punt op de i van de slechte smaak zetten, door deze vorm tegen de achtergrond van de Arc de Triomphe op te dringen.”
Ook staat het boek boordevol leuke Wist-u-dat-jes. Wist u dat het woord Boulevard deels afstamt van het Hollandsche woord Bolewerc? Wist u dat buiten de Dome des Invalides, waar Napoleon’s tombe staat, de originele grafsteen van Sint-Helena te vinden is? Wist u dat de laatste cel van de Bastille tegenwoordig als kelder van een Koreaans restaurant fungeert? Het is geen allesomvattende biografie van de stad, maar een ontdekkingstocht voor lezers die net zo nieuwsgierig zijn als Deutsch.
Deutsch bespreekt hoe de wijken rondom de metrostations er nu uitzien, het ontstaan van de wijken en hoe ze bij hebben gedragen aan de ontwikkeling van de stad Parijs. De manier van schrijven is een prettige combinatie van persoonlijke beleving en historische kennisvergaring. De teksten worden afgewisseld met gekaderde informatie, waarin vragen worden beantwoord die de lezer zou kunnen stellen. Zoals “Sinds wanneer wordt er in de arena van Lutetia jeu de boules gespeeld?” of “ Hoe is de Mona Lisa in het Louvre terecht gekomen?” Deutsch schrijft met veel uitroeptekens om zijn verbazing uit te drukken. Als de lezer bereid is zich te laten verbazen, werkt dit uitstekend. Zo niet, dan is het té. De besproken onderwerpen variëren van politiek tot kunst, van muziek tot technologie. De hoofdstukken beschrijven een ontwikkeling, maar zijn ook los van elkaar te lezen.
Tot slot de foto op de cover. De Eiffeltoren in aanbouw op een braakliggend terrein. Een treffend symbool voor de permanente groei waarin de metropool Parijs zich bevindt. Dit voorziet Deutsch ook voor de eeuw die nu begonnen is. “Hoe dan ook zal onze eeuw voor Parijs de eeuw van duizelingwekkende groei zijn. Het zal de eeuw zijn van Grand Paris (…).” Maar eigenlijk toont hij in Metronome aan dat Parijs dat altijd al geweest is: grand.
Metronome. In het ritme van de metro door de geschiedenis van Parijs
Lorant Deutsch
Uitgeverij Thomas Rap, Amsterdam
ISBN 9789060059999
416 pagina’s
Paperback
€ 19,90
Het boek is ook verkrijgbaar als geïllustreerde versie, waardoor de verhalen naast in woord ook nog in beeld tot leven komen.
Meer Parijs op Geschiedenis.nl:
"Ontmoet echte Parijzenaars" - 28-12-2010
"Marie-Antoinette, de film" - 18-04-2007
"Frans cultuurimperialisme, per definitie een ramp?" - 07-01-2006
Of zie hier de resultaten van de term "Parijs" in de Geschiedenis.nl zoekmachine.
Het vergt heel wat bezoekjes aan de Franse hoofdstad om het gevoel te krijgen dat je er de weg kent en je er misschien wel een beetje thuis begint te voelen. Schrijver Lorant Deutsch groeit op in Parijs en is gefascineerd door de vele metrostations die de stad telt. In het bijzonder door de namen die de stations hebben. Deze namen maken de metrostations niet alleen poorten tot de ondergrondse, maar ook tot de geschiedenis van de stad. Het ontstaan en de ontwikkeling van Parijs aan de hand van de namen van de metrostations. Elk aspirant schrijver zal zich verbijten dat hij het zelf niet heeft bedacht.
Het boek telt een-en-twintig hoofdstukken, voor elke eeuw een. In ieder hoofdstuk staat een metrostation centraal. Het begint met Cité, het eiland dat de wieg van de stad vormt. Het eindigt met La Defense, de jonge wijk die het financiële en economische hart van de stad vormt. De wijk dankt haar naam aan het verzet dat de Parijzenaars toonden bij de Pruisische inval in 1870 en waarvoor er een standbeeld uit 1883 staat. Dit wordt echter totaal overschaduwd door de pompeuze modernistische architectuur. Het oordeel van Deutsch is hard. “De verminkingen van de hoofdstad zijn talrijk en indrukwekkend. De Grande Arche komt in 1989 de punt op de i van de slechte smaak zetten, door deze vorm tegen de achtergrond van de Arc de Triomphe op te dringen.”
Ook staat het boek boordevol leuke Wist-u-dat-jes. Wist u dat het woord Boulevard deels afstamt van het Hollandsche woord Bolewerc? Wist u dat buiten de Dome des Invalides, waar Napoleon’s tombe staat, de originele grafsteen van Sint-Helena te vinden is? Wist u dat de laatste cel van de Bastille tegenwoordig als kelder van een Koreaans restaurant fungeert? Het is geen allesomvattende biografie van de stad, maar een ontdekkingstocht voor lezers die net zo nieuwsgierig zijn als Deutsch.
Deutsch bespreekt hoe de wijken rondom de metrostations er nu uitzien, het ontstaan van de wijken en hoe ze bij hebben gedragen aan de ontwikkeling van de stad Parijs. De manier van schrijven is een prettige combinatie van persoonlijke beleving en historische kennisvergaring. De teksten worden afgewisseld met gekaderde informatie, waarin vragen worden beantwoord die de lezer zou kunnen stellen. Zoals “Sinds wanneer wordt er in de arena van Lutetia jeu de boules gespeeld?” of “ Hoe is de Mona Lisa in het Louvre terecht gekomen?” Deutsch schrijft met veel uitroeptekens om zijn verbazing uit te drukken. Als de lezer bereid is zich te laten verbazen, werkt dit uitstekend. Zo niet, dan is het té. De besproken onderwerpen variëren van politiek tot kunst, van muziek tot technologie. De hoofdstukken beschrijven een ontwikkeling, maar zijn ook los van elkaar te lezen.
Tot slot de foto op de cover. De Eiffeltoren in aanbouw op een braakliggend terrein. Een treffend symbool voor de permanente groei waarin de metropool Parijs zich bevindt. Dit voorziet Deutsch ook voor de eeuw die nu begonnen is. “Hoe dan ook zal onze eeuw voor Parijs de eeuw van duizelingwekkende groei zijn. Het zal de eeuw zijn van Grand Paris (…).” Maar eigenlijk toont hij in Metronome aan dat Parijs dat altijd al geweest is: grand.
Metronome. In het ritme van de metro door de geschiedenis van Parijs
Lorant Deutsch
Uitgeverij Thomas Rap, Amsterdam
ISBN 9789060059999
416 pagina’s
Paperback
€ 19,90
Het boek is ook verkrijgbaar als geïllustreerde versie, waardoor de verhalen naast in woord ook nog in beeld tot leven komen.
Meer Parijs op Geschiedenis.nl:
"Ontmoet echte Parijzenaars" - 28-12-2010
"Marie-Antoinette, de film" - 18-04-2007
"Frans cultuurimperialisme, per definitie een ramp?" - 07-01-2006
Of zie hier de resultaten van de term "Parijs" in de Geschiedenis.nl zoekmachine.