Geschiedenis.nl

Geschiedenis.nl: Een loffelijk streven. Maar is de kwaliteit van werkstukken dan zo hoog? En wie beoordeelt die kwaliteit? En tot wanneer ben je “jong” historicus? Dat zijn al drie vragen!
 

Dank, wij vinden dat dus ook een loffelijk streven. Ja, de kwaliteit van veel papers en scripties is heel aardig, vooral als het gaat om het bieden van een originele invalshoek, het vertellen van een mooi verhaal of het beschrijven van een nieuwe bron.  
Onze redactie bepaalt of een stuk interessant en goed genoeg is om te plaatsen. Dat zijn ca. 20 jonge historici verspreid over heel Nederland en met de meest uiteenlopende historische interesses. Daarna gaat een redacteur er nog mee aan de slag om taalfouten, kromme zinnen en scheve voetnoten te corrigeren, maar de tekst zelf (en dus ook het onderzoek) moet al goed zijn op het moment dat we die accepteren.

Een ‘jonge historicus’ is iemand die geschiedenis studeert of recent afgestudeerd is. De grens is in hoge mate flexibel, maar de teksten die wij publiceren zijn eigenlijk altijd in de studiefase geschreven. En nee, wij wijzen iemand niet af op zijn leeftijd! 

Geschiedenis.nl: De term “jonge historici” lijkt een nieuw perspectief aan te geven. Wat is dat nieuwe perspectief?

Dat is in de eerste plaats het mooie verhaal: geschiedenisonderzoek, het werk van de beroepshistoricus, staat bekend als saai. Dat is onzin: kijk maar eens naar de prachtige bronnen die er zijn of nog ontdekt worden. Sappige anekdotes, menselijke twijfels, politieke worstelingen, futiele doch fatale misstappen, onze geschiedenis is gevuld met verhalen die de moeite waard zijn om verteld te worden. Niet alleen door romanciers, maar ook door mensen die echt hebben geleerd bronnenonderzoek te doen en wetenschappelijk te denken. Er ontstaat tijdens die leerfase al veel moois, en dat is wat JHSG wil laten zien.
 

Geschiedenis.nl: In de openingsvideo op de site zie ik Van Rossem, Mak en Fasseur. Dat lijken me de oude historici. Wat moeten we daarmee? Zijn dat jullie grote voorbeelden?
 

Dat is enerzijds een verwijzing naar hoe populair geschiedenis in onze samenleving is, anderzijds een knipoog naar juist een generatie die nu haar zegje wel gedaan heeft. Ieder van ons (wij zijn inmiddels met zijn dertigen bij JHSG!) heeft zijn eigen historiografische voorbeelden. Geschiedschrijving is net als kunst: een artiest kiest zijn eigen voorbeelden en moet daarenboven zijn eigen stijl vinden om tevreden te kunnen zijn over zijn werk. Het is niet uitgesloten dat de toegankelijke schrijfstijl van (bijvoorbeeld) Mak een voorbeeld is voor sommigen van ons, maar anderen zullen meer ophebben met een historicus die stelling durft te nemen of de diepte in te gaan.
 

We kregen in het begin (eind 2011) één stuk per dag aangeboden, zonder dat we hoefden te werven. Nu is die storm iets afgenomen, maar onze redactie zit nog lang niet met lege handen. En de ervaring leert: we hoeven maar een oproep op Facebook of Twitter te zetten en de stukken stromen weer binnen. Wel wijzen we ongeveer de helft af. Toch hebben we in de afgelopen 5 maanden ca. 50 publicaties online gezet en dat is nog maar het begin. 
 

Geschiedenis.nl: Gaan jullie je tot een nieuwe historische uitgeverij ontwikkelen of gaat het er vooral om zelf als auteur onder dak te komen bij een goede uitgever?
 

Wij zíjn al een historische uitgeverij. Maar dan online, en digitaal. Dat is voor veel mensen even wennen. Natuurlijk is papier ook charmant, maar daar komen we misschien nog wel aan toe. Nu is het voordeel dat we ons geen zorgen hoeven te maken om drukkosten en dat we publicaties gratis kunnen aanbieden voor het breedst denkbare publiek: mensen met een internetaansluiting.Al onze energie gaat op die manier zitten in ons hoofddoel: de jonge historici een podium bieden. We doen dat door te publiceren op onze site, maar ook op diverse andere terreinen. Onder de noemer Jonge Historici Schrijven Geschiedenis wordt op dit moment gewerkt aan een Dag van de Jonge Historici (dit voorjaar), aan de Nacht van de Geschiedenis, aan historische lespakketten voor basis- en middelbaar onderwijs, aan historische studietrips en aan diverse ‘multimediaproducties’, zoals een historisch tekenfilmproject. 

Daarnaast zien we onszelf ook als intermediair voor jong historisch werk. Zo promoten we de mooie dingen die gebeuren bij de historische tijdschriften en studieverenigingen in Nederland. En we koppelen onze auteurs graag aan bestaande podia om hun verhaal nog breder te verkopen en hun carrière te stimuleren. Diverse prominente tijdschriften en uitgeverijen hebben ons al benaderd om jonge historici te scouten.

Geschiedenis.nl: Voor €20,- kun je vriend worden van de JHSG. Loopt dat goed?
 

 Dat loopt aardig, we hebben enkele tientallen Vrienden die ons de basismiddelen verschaffen om onze site draaiende te houden. Het is vooral leuk dat we een grijpbare achterban hebben van mensen die ons welgezind zijn en nuttige feedback geven. En we hebben een mooi publiek om wat te experimenteren met papier, zoals een mooie, gedrukte uitgave van niet-gepubliceerde teksten die iedere Vriend jaarlijks in de bus krijgt.

Zoals gezegd zijn we met 30 jonge historici uit alle hoeken van het historische veld, dus een eenduidig antwoord is niet te geven. In algemene zin is de magische combinatie steeds weer: een boeiende geschiedenis, unieke bronnen, een originele invalshoek en een mooie schrijfstijl. Als je namen wilt horen: de boeken van Luc Panhuysen zijn momenteel erg populair, en "HhhH" van Laurent Binet. 

Maar eigenlijk zouden we moeten zeggen: onze eigen publicaties natuurlijk! Die zijn tenslotte al zo’n 75.000 keer bekeken in de afgelopen drie maanden. Erg populair daarvan zijn de verschillende publicaties van Esther Ladiges over het nationaal-socialisme en van David Garvelink over schrijvers in de Romeinse oudheid. Die zijn elk rond de 3.000 keer aangeklikt.

www.jhsg.nl