Geschiedenis.nl

Tot nu toe heb ik het aan alle kanten mis gehad. Ik had  de totale aanval op Oekraine niet voorzien. Ik had het hardnekkige verzet van het Oekrainse leger niet voorzien. Ik had het Russische falen rond Kiev (Kyiv) niet voorzien. Dus wat hieronder volgt zal ook wel geen werkelijkheid worden.

Ik verwacht nu een wapenstilstand binnen een of twee maanden en vervolgens een toestand van gewapende vrede die wel eens heel lang zou kunnen duren (een nieuw Korea?). Oekraine zal de verloren gebieden niet willen opgeven en Rusland zal veroverde gebieden niet willen teruggeven. 

De Westerse steun aan Oekraine zal een volledige nederlaag voorkomen, maar meer ook niet. De militaire risico's die het Westen wil nemen zijn zeer beperkt en versnelde toetreding tot de EU wordt door veel lidstaten afgehouden. Onze Mark voorop. De stemming in West-Europa is omgeslagen. De eerste weken overheerste de verontwaardiging en de woede: 'dit laten we niet gebeuren'. Nu maken we ons meer zorgen om prijsstijgingen en energievoorraden. De oorlog in het oosten van Oekraine lijkt verder weg. En we leren er mee te leven. Zelensky heeft zich ontpopt als inspirerend leider, maar we kennen hem nu, de verrassing is er af. Oekrainse vluchtelingen lijken meer op 'gewone' vluchtelingen. 

De tijd werkt in het voordeel van Poetin. Hij boekt terreinwinst en blijft gas en olie verkopen. Van een binnenlandse opstand of rebellie lijkt geen sprake meer. Daar had ik wel op gehoopt, al moet je maar afwachten wie er dan komt bovendrijven. In de dagen van de Sovjet-Unie kon je uit de opstelling van de partijtop op de muren van het Kremlin nog conclusies trekken over de pikorde. Die tijd is voorbij. Als er al kopstukken rondom de leider verzameld zijn is de afstand opvallend groot. Poetin is altijd alleen. Angstig alleen.