Geschiedenis.nl

_{Foto: Het rode Biennale bord in het Arsenaal (eigen foto)}

Dankzij de School voor Jong Talent in Den Haag belandde ik begin juli 2009 zomaar op de Biënnale. In de Giardini (Tuinen) hebben enkele landen vanaf de eerste tentoonstelling in 1895 eigen paviljoens. Het Arsenale (gebouwencomplex van de oude scheepswerf) is gewijd aan het werk van individuele kunstenaars. Door de stad heen zijn allerlei gebouwen gehuurd door landen die er het werk van “hun” kunstenaars tonen. Merkwaardig idee dat het Arsenaal ooit het economische hart van de republiek Venetië was. Hier werden vanaf de late middeleeuwen in hoog tempo de modernste schepen ter wereld in een productielijn geassembleerd. Het maakt je, als inwoner van een land met een rijke maritieme geschiedenis, weer nederig. In 1250 voeren “we” weliswaar dapper heen en weer over de IJssel, maar vanuit Noord-Italië werden plaatsen in het Nabije en Verre Oosten bezocht en soms veroverd. De vier paarden op het Dogenpaleis zijn de trotse buit van de plundering van Constantinopel in 1204.

La Punta della Dogana behoort niet tot de Biennale maar is een splinternieuw museum voor moderne kunst, vlakbij het bekende Guggenheim museum. Het Guggenheim zelf blijft interessant maar vooral als kunsthistorisch object. Hoe lang blijft moderne kunst modern? De Dogana is eigendom van Francois Pinault (geschat vermogen 17 miljard dollar en eigenaar van onder meer Gucci, Samsonite, Christie’s) en is prachtig ingericht. Helder, ruim, modern en historisch tegelijkertijd. Mijn topstukken aldaar:
- Marlene Dumas, Gelijkenis 1 en 2
- Paul McCarthy, Train, pig, island
- Maurizio Cattelan, Untitled 2007

Maar het absolute meesterwerk in de Dogana is Fucking Hell van Dinos en Jake Chapman. Een enorme maquette van de grootste misdaad door de mensheid gepleegd: de holocaust. Duizenden poppetjes (skeletten, soldaten, varkens, christus-figuren, duivels) brengen de holocaust in beeld, maar sommige taferelen komen rechtstreeks uit Dante’s Inferno of het Laatste Oordeel van Jeroen Bosch. Fucking Hell, indeed! Het totale morele faillissement van de mensheid met gruwelijke precisie en details in beeld gebracht. Mocht je in een sombere bui zijn, sla dit bizarre meesterwerk dan maar over. Wacht tot lichaam en geest in betere conditie zijn om deze dreun voor het geloof in de menselijke rede te kunnen verwerken.

De officiele Biennale site

Jonneke Krans over de Dogana

Washington Post over de Dogana

Daily Telegraph over de Biennale en de Dogana

Fucking Hell!